۱۳۸۵/۰۸/۰۷
نمی خوام بخوابم. لحظه های فوق العاده ای هست. ساعت سه و بیست دقیقه نصفه شبه. این پیانو هم که با روحت بازی می کنه، محشره.


لحظه های تلخیه، اما دوس داشتنی.


لذت.

1 Comments:
Anonymous سان said...
.....!
خل شدی!