۱۳۸۵/۰۱/۳۰
ختم پرنده و درخت

ختم این پرنده اگر آواز وزغی باشد


مرهم زخم هزار قناری قفسی است


درختی که در پیاده‌رو می‌میرد


شب هفت نمی‌خواهد.


فقط گاهی صدای بوق‌هایمان را،


به یاد باغ‌های معلق بابل


                           کوتاه کنیم.


تا هم این پرنده


راحت بمیرد


هم این درخت بداند که هیچ آدمی


در این حوالی نیست.


 


 


شهرام فروغی مهر